Większość programów komputerowych nie jest przeznaczona do łączenia się bezpośrednio z drukarką. Z pomocą przychodzi system operacyjny, który przekształca plik tak, aby drukarka otrzymała właściwe zadanie do drukowania. Komputer w tym celu komunikuje się z drukarką w odpowiednim języku za pośrednictwem sterownika drukarki. Przy wyborze sterownika możemy spotkać się ze skrótami PS i PCL, które określają różne „języki” używane przez drukarkę podczas konwertowania danych na zadanie do drukowania. Poniżej rozpisujemy, czym charakteryzuje się dany „język” i jakie są jego wady oraz zalety

Printer Control Language (PCL) firmy Hewlett Packard oraz Adobe PostScript(PS) są najczęściej używanymi językami opisu stron do drukowania określającymi ich układ i zawartość. Wiele drukarek obsługuje oba języki, co oznacza, że można wybrać sterownik drukarki, który najlepiej odpowiada naszym potrzebom.

PostScript (PS)

PS to język pierwotnie opracowany przez Adobe w 1985 roku w celu opisywania obrazu do urządzenia drukującego. Z biegiem czasu otrzymał wiele aktualizacji, a obecnie występuje jako standard do odtwarzania dokumentów graficznych.

PostScript jest niezależny od urządzenia. Oznacza to, że tworzy samodzielnie wszystkie dane i nie wykorzystuje w tym celu drukarki (np. do opisu wypełnień czy czcionek). Rozwiązanie to zapewnia spójny wydruk – nawet podczas wydruku na różnych urządzeniach.

Zalety
– Lepsza jakość wydruku grafiki niż w PCL
-Spójność wydruku na różnych drukarkach. Jakość i spójność wydruku jest taka sama na różnych drukarkach. Na przykład: użytkownik może opracować wysokiej jakości grafikę, przetestować je na swojej drukarce obsługującej PostScript przed wysłaniem ich do profesjonalnej drukarni. Ponieważ profesjonalna drukarnia będzie również używać drukarek zgodnych z PostScript, jakość wydruku pozostanie taka sama. Język ten nie jest
– Obsługiwany przez środowisko Apple
– W nowej wersji,  PostScript Level 2, usunięto niektóre słabości, zwiększając między innymi efektywność przetwarzania. W szczególności wersja Level 2 efektywniej gospodaruje pamięcią, pozwalając użytkownikowi, by w pamięci buforowej umieścił wybrany obiekt graficzny często pojawiający się na stronie lub kolejnych stronach tekstu. Gdy obiekt taki zostanie raz zinterpretowany, jego kolejne kopie nie muszą być generowane na nowo, co znakomicie przyspiesza drukowanie.

Wady
– Wolniejsze przetwarzanie danych
– Większe wymagania dotyczące plików i pamięci niż w PCL. Pliki PostScript są znacznie większe od PCL.
– Często nie występuje w drukarkach niższej klasy

Printer Command Language (PCL/PJL)

To język stworzony w 1980 roku przez Hewlett-Packard (HP). PCL jest wspierana przez wiele różnych systemów operacyjnych, które pozwalają na zastosowanie tej samej drukarki do pracy w różnych warunkach środowiskowych.

PCL jest zależny od urządzenia, co oznacza, że sterowniki w tym języku wykorzystują sprzęt drukarki do tworzenia niektórych drukowanych danych (zazwyczaj danych graficznych, takich jak obszary wypełnienia, podkreśla lub czcionki). Dzięki temu komputer szybko i efektywnie przetwarza zadanie drukowania. Wersję języka PCL5 wydano w 1990 roku z drukarką HP LaserJet III.

Instrukcję techniczną języka PCL5 mogą Państwo pobrać ze strony HP lub klikając ten link :
PCL5 Printer Language Technical Reference Manual.pdf 

Wersja skrócona dostępna jest tutaj :
PCL5 Printer language Technical Quick Reference Guide.pl

Zalety
– Szybkie przetwarzanie druku, znaczne szybsze niż PostScript
– Zgodność z wieloma systemami operacyjnymi, w zasadzie są niezależne od systemu operacyjnego. PCL używa sprzętu drukarki do przetwarzania obrazów. Oznacza to , że procesor drukarki ma wpływ na jakość uzyskanego wydruku.

Wady
– Jakość grafiki jest zależna od urządzenia drukującego.
– Nie jest obsługiwany w większości środowisk Macintosh.

GDI (Graphics Device Interface)

Ekonomiczna alternatywa dla Post Script i PCL. W praktyce nasz komputer jest głównym i jedynym kierownikiem procesu drukowania i obrazowania, który jest przesyłany bezpośrednio do drukarki; znacznie obniża to koszt urządzeń peryferyjnych, ponieważ  nie posiadają procesora i są mniej wydajne, a także na ogół nie mają pamięci wewnętrznej.

OTUS radzi: Do codziennych prac biurowych zalecamy stosowanie sterownika PCL. Natomiast dla grafików lepszym rozwiązaniem będzie zakup urządzenia pracującego w języku PostScript.
Do plików  PDF lub EPS zalecamy używania sterowników PostScript. Mogę one być często wysyłane bezpośrednio do drukarki (jeśli drukarka posiada PostScript).
W przypadku użycia sterownika PCL plik zamieniany jest na język PCL co powoduje , że plik o wielkości 2 MB może być zmieniony na 5MB. Zwiększa to obciążenia sieci i powoduje spowolnienie pracy. W najgorszym wypadku drukarka nie  wydrukuje pliku z powodu braku pamięci.